تفنگ

تفنگ وقتی بد نبود

که دو انگشت چسبیده ی برادرم بود

و صدای گلوله از دهانش شلیک می شد: کی یووو…

دشمن به زمین می افتاد

دوست بر سر دو انگشتش فوت می کرد: پوففف.

دوست و دشمن،

دست بر گردن هم راهی یک سفره می شدند

و جنگ تمام می شد.