آخرین خاطره

برای گریه های شبانه ام
کجای خاطره ها نشسته ای،
که رفتنت را هنوز
با بغض های بی بدیل دنبال می کنم؟
بدترین روز و آخرین دیدار
و آن سکوت طولانی
جای زخم عمیقی ست ، که همیشه می ماند
وقتی در سکوت ات خواندم:

باید بروم.