هفت خوان عشق

میان کوچه باغی ام که مدام

صدای تو می آید

روی سنگفرش کوچه ی اول

که گفته بودی:

این کوچه هفت پیچ و خم دارد. 

دیوارهای کوچه کوتاه اند

و از سر آنها 

خوشه های انگور

تا شراب شدن راه درازی دارند،

مثل من و تو!

گفتم ات ای کاش

این کوچه بن بست باشد

گفتی نباید!

و ندانستی

راه در رو ندارد این کوی

هم تو می دانی و

هم من

که عجب نیست اگر

"هفت شهر عشق را عطار گشت

ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم"